Zware proeven en mentale druk

In 'Special Forces' krijgen de deelnemers geen voorkeursbehandeling. Bekende of onbekende Vlaming: iedereen moet door de modder kruipen, zware bepakking dragen en op de meest onmogelijke momenten doorzetten. Voor Nono, die nog jong is, betekent dit een loodzware test van kracht, uithoudingsvermogen en karakter.

Dat hij die uitdaging wilde aangaan, zegt veel over zijn doorzettingsvermogen. Maar voor Koen Wauters en Valerie De Booser moet het vooral stresserend geweest zijn. Zij zien hun zoon, die ze nog altijd als hun ‘kleine jongen’ beschouwen, plots in situaties terechtkomen die ronduit gevaarlijk lijken.

Ouders die moeten toekijken

Voor Koen Wauters is avontuur niet onbekend. Hij heeft zelf al meerdere keren deelgenomen aan fysieke en mentale uitdagingen, van Dakar tot sportieve expedities en nam zelf ook al deel aan het programma. Toch is het iets helemaal anders wanneer je eigen zoon in zo’n programma staat. Het gevoel dat je er zelf geen controle over hebt, maakt het extra moeilijk.

Ook Valerie zal ongetwijfeld haar hart hebben vastgehouden. Als moeder kijk je met andere ogen: elk sprongetje uit een helikopter, elke hindernis en elk moment van uitputting voelt dubbel zo hard aan als je zoon het moet doorstaan.

Trots en bezorgdheid tegelijk

Het is een dubbel gevoel voor ouders: trots omdat hun zoon de uitdaging aandurft, maar ook bezorgdheid omdat je niet weet hoe zwaar het kan worden. Dat spanningsveld moet voor Koen en Valerie herkenbaar zijn geweest. Zeker omdat Special Forces niet zomaar een spelprogramma is, maar een reeks waarin deelnemers letterlijk tegen hun fysieke en mentale grenzen botsen.

Hoe ouders dit best aanpakken

Voor ouders van kinderen die aan extreme uitdagingen deelnemen – of dat nu sportwedstrijden, reizen of tv-programma’s zijn – geldt hetzelfde advies: steun geven, maar tegelijk loslaten. Het vertrouwen dat je kind weet wat het doet, is vaak de enige manier om die stress draaglijk te maken.