“Voor mij werkt dit zo”

Paulien vertelt in het programma dat ze al sinds haar afstuderen in 2018 negentig procent van haar voeding afweegt. Ze noemt het een vorm van controle over wat ze in haar lichaam stopt, en benadrukt dat het voor haar een manier is om zich goed te voelen. Kim geeft na de uitzending toe dat ze schrok van die routine, omdat ze dat zelf niet doet en vreest dat het moeilijk kan zijn binnen een relatie.

“Dit lijkt sterk op wat we zien bij eetstoornissen”

Psychiater Elske Vrieze van UPC Leuven laat in Het Nieuwsblad echter een opvallend duidelijke waarschuwing horen. Ze herkent Paulien haar gedrag en linkt het aan patronen die voorkomen bij anorexia. Ze legt uit dat dergelijke fragmenten op televisie bijzonder kwetsbaar kunnen zijn voor mensen die in ontkenning zitten of worstelen met hun eetgedrag. Wanneer ze zien dat afwegen op tv wordt gebracht alsof het normaal is, kan dat zeer triggerend werken.

Lees ook: Zwitserse Alpen zorgen voor vurig moment in het programma

“We mogen eten niet als goed of fout framen”

Volgens Vrieze is het cruciaal dat eten niet wordt gekoppeld aan morele regels of strikte schema’s, omdat dat net ongezonde obsessies kan versterken. Ze verwijst daarbij naar eerdere problemen bij programma’s zoals Weight Watchers, waar het idee van goed versus fout voedsel ook voor ontsporingen zorgde. De psychiater benadrukt dat té gezond willen leven soms net de weg opent naar ongezonde patronen.

“Kijkers moeten hier echt voor worden beschermd”

De expert hoopt dat makers van realityprogramma’s voorzichtig blijven met wat ze tonen. Niet om deelnemers te veroordelen, maar wél om te vermijden dat kwetsbare kijkers zulke gedragingen gaan normaliseren of overnemen. Want wat voor de ene werkt, kan bij iemand anders een bestaande eetstoornis versterken.