Goedele Liekens stelt zich belangrijke vraag: “Het is doodeng”

“Ik ben helemaal in voor een nieuwe start. Can you feel, can you feel it! Speeltijd”, schrijft Goedele Liekens in haar column in ‘Het Laatste Nieuws’.

“Ik ben weldra klaar met het eerste traject! Geen gif meer in mijn lijf. 'Is de behandeling een succes?', is mijn meest gestelde vraag. Ja. Er zijn nul-noppes-nada lelijke beestjes meer opgedoken in mijn lijf. (Op dat ene onverklaarbare PET-scanlichtje na waar binnenkort een extra echo voor volgt. Niet stilgelegen, remember.) Clean. Voor nu.”

“Want daar zit natuurlijk de angel. Na de behandeling moet ik om de drie maanden onder de scanner. 'Full body' MRI. Zo word ik telkens weer goedgekeurd voor enkele maanden. Groene kaart.”

"Hoe 'volledig' kan dat herstel zijn?"

“Maar mijn hoofd heeft zich helemaal, lentegewijs, klaargemaakt voor de revalidatie. De eerste stap is eens geen afspraakje in het ziekenhuis, maar bij de kapper. Knippen, kleuren... De hele boterham. Vijf dagen later zit ik er al weer. “

“En tegelijkertijd vind ik het doodeng. De onbezorgdheid is voorgoed weg en de angst om nooit meer dezelfde te worden zit er diep in. Hoe 'volledig' kan dat herstel?” 

“Ook de cognitieve functies als geheugen, aandacht, concentratie, zinsconstructies en woordkeuzes haperen flink. En die zijn moeilijker zelf te trainen.”