“Tussen mijn zestiende en zesendertigste ging er bijna geen dag voorbij zonder dat ik suïcidale gedachten had”, klinkt het hard. “Ik wou heel graag kinderen, maar toen mijn huwelijk op de klippen liep, stortte mijn hele wereld in elkaar”, gaat het verder.

Hilde zocht professionele hulp, in eerste instantie in het belang van haar kinderen. “Ik wou niet sterven voordat mijn kinderen achttien jaar waren”, vertelt Hilde. “Toen Marie elf jaar was, ben ik in therapie gegaan.”

Intussen gaat het gelukkig een heel pak beter met Hilde. Al blijft ze wel alert. “Ik ga nu nog steeds bij de psychiater langs wanneer ik vast kom te zitten in mezelf. Zoals toen ik het opnam voor de slachtoffers van Bart De Pauw. Toen heb ik een hoop bagger over me heen gekregen”, bekent Hilde.

Tot slot wil Hilde nog een misverstand de wereld uithelpen. “Ik heb een stuurse uitstraling en word vaak neergezet als een harde tante met een grote bek. Wie me beter leert kennen, stelt die mening al snel bij. Ik ben altijd zacht en mild geweest”, besluit de actrice uit ‘De Bunker’.