Goedele Liekens kende tijdens haar ziekte enorm veel moeilijke momenten. Als psychologe wist ze deels hoe ze zichzelf doorheen de zware periodes moest begeleiden.

"Maar er zijn grenzen aan wat je voor jezelf kunt betekenen", merkt Goedele op in De Morgen. "Tijdens een zware fase in mijn behandeling voelde ik een depressie dichterbij sluipen."

"Ik begon al te huilen als er geen melk meer in huis was", herinnert Goedele zich. "Dan is het zelfs als psychologe moeilijk om jezelf te helpen. Zodra je je onder de waterlijn bevindt raak je niet meer op eigen houtje weer boven."