"Ik wil naar het park!" "Nee, ik wil niet naar de speeltuin!" "Dat is stom!" Kinderen kunnen vaak erg kieskeurig en koppig zijn, of juist in een handomdraai van gedachte veranderen. Het kan veel vermoeiende discussies opleveren, terwijl je eigenlijk gewoon samen iets leuks wil doen.

In The Guardian staat er echter een handig truc te lezen. "Ik geef mijn kinderen drie opties", zegt moeder Deb. "Zo zijn ze blij dat het hun eigen keuze is."

Bovendien zorgt Deb er telkens voor dat ze haar eigen voorkeur als laatste presenteert. Volgens haar kiezen kinderen immers gewoonlijk de laatste optie die ze horen.

Waarom dit werkt

Daar heeft ze gelijk in. Kleine kinderen denken niet strategisch. Ze reageren vooral op wat ze net gehoord hebben. Dat heet in de psychologie het recency effect: informatie die als laatste komt, blijft het sterkst hangen. Dus door slim te formuleren ("Willen jullie naar het park, de speeltuin of het museum?") kun je makkelijk subtiel sturen.

Als je meerdere kinderen hebt, is eerlijkheid cruciaal, voegt Deb eraan toe. "Maak duidelijk wiens beurt het is om te kiezen, en wees daar heel consequent in. Kinderen houden van eerlijkheid", raadt ze aan.

Meer dan manipulatie

Je zou kunnen denken dat dit gewoon slimme manipulatie is, maar eigenlijk is het een goeie les in begrenzing en autonomie. Je kind krijgt het gevoel dat het mee beslist, terwijl jij de controle houdt over de haalbare opties. 

Deze hack laat zien dat opvoeden niet altijd hard werken hoeft te zijn. Soms is slimmer communiceren de sleutel tot succes. Geen eindeloze discussies, en iedereen stapt met een goed humeur de deur uit.