Op de afdeling geriatrie is de dood niet ver te zoeken, en dat ervoer Jonas Van Geel al op de tweede dag van zijn stage, vertelt zijn mentor Martijn in Het Belang van Limburg. Een terminale patiënt koos toen voor palliatieve sedatie. 

"We hadden afgesproken dat we hem niet zouden filmen, dat zou deontologisch niet correct zijn", klinkt het. "Jonas heeft hem dus nooit gezien."

In het begin was Jonas vastbesloten om niet te wenen op tv, en durfde hij zich niet kwetsbaar op te stellen. Tot hij erbij was toen de familie van de patiënt werd opgebeld. "Toen is hij gebroken", aldus Martijn.