Zoon van Jean-Pierre Van Rossem moest vreselijke beslissing nemen over het leven van zijn vader: “Weet zelfs niet of het legaal was”

Jean-Pierre Van Rossem laat ook een 27-jarige zoon achter. Youri Van Rossem was erbij toen zijn vader vijftien maanden geleden overleed. “Ik heb zijn dood van heel nabij meegemaakt”, blikt Youri terug in Humo. “Een week voor zijn dood was ik nog samen met mijn vader naar het UZ in Jette gegaan, omdat hij problemen had met zijn knieën en over een operatie wilde praten.”

“Tijdens die consultatie stelde de orthopedist vast dat hij kortademig was. In de spoedafdeling zagen ze dat hij vocht in zijn longen had en gaven ze hem medicatie, maar die bleek niet te werken. Zijn toestand werd steeds slechter. Hij at en dronk niet meer.”

“De verpleegster die hem dagelijks insuline kwam inspuiten - mijn vader leed aan diabetes - belde me op om te zeggen dat het slecht ging met hem. In Jette stelden de dokters vast dat mijn vader nog steeds vocht in zijn longen had, maar dat ook zijn hart en nieren het stilletjesaan lieten afweten. De volgende dag brachten ze hem naar intensieve zorgen. Daar heeft hij nog tien dagen gelegen. Ik ben hem elke dag gaan bezoeken.”

Morfine verhogen
“De dokters maakten zich geen zorgen: zij dachten dat hij wel zou herstellen. Toch merkte ik dat er iets wezenlijks veranderd was. Hij kon zelfs de krant niet meer lezen omdat hij zich niet meer kon concentreren.”

“Toen kwam dat vreselijke telefoontje, op 13 december, kort voor de middag. De arts vroeg of ik meteen naar het ziekenhuis kon komen, omdat mijn vader aan het achteruitgaan was en er moest een beslissing genomen worden. Huilend ben ik naar het ziekenhuis gereden."

"Ik heb uiteindelijk gevraagd aan de dokter gevraagd of hij het sterfproces niet kon versnellen, door de morfine te verhogen. Mijn vader wilde zijn dood niet rekken. Ik wilde ook niet dat mijn vader nog zou afzien. Ik weet niet of het legaal was wat ik aan de dokter gevraagd heb, maar hij wist duidelijk wat hem te doen stond.”