“Ik was amper 28 toen ik de ziekte van Ghislain-Barré kreeg. Na een optreden met Gaston en Leo voelde ik me thuis plotseling erg slecht. Ik ben naar de telefoon gesukkeld en heb met heel veel moeite mijn buurtbewoonster Yvonne Verbeeck kunnen bellen. Ik kon geen woord meer zeggen, alles leek ineens verlamd”, vertelt Jacky Lafon in Primo.

“Yvonne, die me alleen maar hoorde stamelen, heeft toen Bob Benny, die ook in het gebouw woonde, opgebeld en hij heeft op zijn beurt de ambulance opgeroepen. Ik mag zeggen dat Yvonne die dag mijn leven heeft gered."

Jacky heeft toen lange tijd in het ziekenhuis gelegen, twee weken op intensive care en drie maanden op een gewone kamer. “Het was een verschrikkelijke tijd. Ik kon in het begin niets doen, niets zeggen, maar toch zag en besefte ik wat er rond mij allemaal gebeurde.”