Het is zover bij Mariska Bauer. "De overgang is officieel begonnen", schrijft ze. "En ik moet zeggen: het is een ervaring. Een soort puberteit 2.0, maar dan met meer zweet en minder begrip."

Niet alleen op lichamelijk vlak merkt ze dat haar hormonen haar parten spelen, maar ook op emotioneel vlak. "De ene minuut lach ik, de volgende huil ik om een reclame met een puppy."

Wat alles nog veel moeilijker maakt, is dat ook haar gezin een periode van transformatie doormaakt. Zij en Frans Bauer hebben vier kinderen: Christiaan, Jan, Frans Junior en Lucas. De drie oudsten zijn al in de twintig, waardoor het legenestsyndroom steeds meer werkelijkheid wordt. "Het huis wordt stiller, de wasmand leger. En ik mis soms de chaos die ik toen vervloekte", geeft Mariska toe.

En Frans? "Hij kijkt me aan met die blik van: 'Is dit de overgang of emotie met bijwerkingen?' Ik weet het zelf ook niet meer. De overgang is een achtbaan zonder gordel, zonder pauze, maar met hittegolven en een ventilator die promotie verdient", besluit ze.

Naast de hormonen spelen ongetwijfeld de gevolgen van haar herseninfarct van drie jaar geleden haar soms ook nog parten. Vorig jaar nog vertelde ze dat ze, hoewel ze veel geluk gehad heeft, er dingen aan overgehouden die haar leven erg beïnvloeden.

Zo is ze tegenwoordig sneller moe en heel snel overprikkeld. Daardoor kunnen sommige activiteiten, zoals boodschappen doen of een optreden bijwonen, veel meer energie van haar eisen dan vroeger.