Veel jongeren krijgen het heel zwaar doordat de maatregelen hen beperken in hun vrijheid en sociale contacten. Hoe ervaar jij deze periode?
“De laatste tijd ben ik eigenlijk gelukkig met wat ik allemaal kan doen, ik heb de juiste mensen in mijn bubbel, ik amuseer me ook goed, het werk geeft me enorm veel afleiding. Neemt niet weg dat ik de situatie met momenten ook grondig beu ben.” 

“Ik heb me ook wel een periode heel slecht gevoeld omdat er heel weinig te doen was. Ik kon een beetje werken en voor de rest zat ik ook gewoon thuis. Ik kijk enorm uit naar het moment dat we gezamenlijk het leven terug kunnen oppakken. Ik ben nogal een sociaal beestje.”

“Ik houd me wel heel goed aan de maatregelen omdat ik niet wil riskeren om producties waarin ik nu zit in gevaar te brengen. Ik heb daarvoor een heel groot verantwoordelijksgevoel. Ook naar anderen toe.”

Wat ga je als eerste doen als je met niets meer rekening moet houden?
“Ik ga in ieder geval mijn grootouders eens goed vastpakken, want ik ben wel heel close met hen en ze betekenen heel veel voor mij.” 

“Onlangs is mijn grootmoeder heel ziek geweest van de chemobehandeling die ze moest ondergaan omdat er bij haar kanker was vastgesteld. Dat is in onze familie zeer zwaar gevallen omdat wij haar ongelooflijk graag zien.” 

“Sinds we weten dat mijn grootmoeder ziek is, kon ik natuurlijk niet meer bij haar langsgaan. Ze is momenteel aan de beterhand en ik hoop dat dat zo blijft.” 

Maar Aaron wil ook gewoon zoals iedereen opnieuw meer zijn vrienden zien: “Als dat gebeurd is, spoed ik mij naar café om met mijn vrienden eens goed te feesten”.