Fabienne Arras overleed tijdens hun vakantie in Spanje. Het meest aangrijpende moment was wanneer Herbert Flack zelf het woord nam.

“Het was midden in ons verhaal dat Fabienne werd weggerukt”, moest Herbert zijn tranen verbijten. “Ons verhaal dat nog lang niet af was. Een verhaal dat 33 jaar geleden begon. Een verhaal dat op veel hoongelach en tegenkanting kon rekenen. Maar het was ons verhaal, puur en oprecht. Een verhaal van allesomvattende liefde. We waren allebei getrouwd, het waren verboden vruchten die we plukten. Schuldgevoel vocht tegen de passie.”

"Toen ze de beslissing nam om een eind te maken aan haar huwelijk en ik beloofde om voor mijn zieke Mimi (de eerste echtgenote van Flack, die in 2014 overleed, red.) te blijven zorgen, kon dit makkelijk ontploffen door het onevenwicht”, aldus Herbert nog.

“Maar niet met Fabienne. Ze luisterde naar wat ik nodig had om gelukkig te zijn. Zette ze daar een droom door opzij? Ongetwijfeld. Was ze die hele tijd ongelukkig? Nee, maar wellicht wel meer dan ze zelf prijsgaf. Ze herstelde echter een evenwicht en redde daardoor onze relatie."

“Dat deed ze in woelige tijden altijd. Ze wist dat ze mijn haven was. Met haar getrouwd zijn, was een ontzettend voorrecht. Wat zeg je tegen iemand die 26 jaar wachtte en zichzelf wegcijferde? Zichzelf parkeerde om iemand anders gelukkig te zien. Mijn liefde, de vrouw van mijn leven, zielsgenoot. Merci, merci , merci."

"Merci om er altijd voor mij te zijn, in goede en kwade dagen. In de storm en in de middagzon. Eergisteren, gisteren, vandaag en ook morgen. Want als ik je nodig heb, zal je mij souffleren. Zoals je dat steeds deed. Wat wij hebben, zal altijd blijven. Ik omhels je met alle liefde die een mens voor een ander kan voelen.”