“We hadden een heel bijzondere band’, vertelt Lindsay in Story. ‘Mijn grootouders woonden in bij mijn ouders en ik zag hen bijna dagelijks. Voor mij was het ook de eerste keer dat ik met de dood werd geconfronteerd binnen onze familie, dat maakte het extra heftig. Het was niet eenvoudig om dat verlies een plaats te geven.”

“Na de dood van opa heb ik me vooral proberen op te trekken aan de gedachte dat mijn grootouders nu weer bij elkaar zijn. Pas op, het verlies slijt, maar doet nog altijd pijn. Zeker als ik de lege zetel zie waarin mijn grootvader altijd zat. Maar ik probeer vooral de mooie momenten levendig te houden en mijn dochtertje Lisa-Marie veel over haar overgrootouders te vertellen.”

“Het was voor ons allebei een troost dat oma 89 is geworden en opa zelfs 94. Enerzijds zijn we dankbaar dat we hen tot op zo’n hoge leeftijd bij ons hebben mogen houden, maar de periode na hun heengaan is zwaar geweest, ook voor Christoff.”