“Ik ben enorm graag moeder. Je wordt zo overvallen door dat gevoel”, legt Stephanie Planckaert uit aan Linde Merckpoel op Eén.

“En door die immense hoeveelheid liefde die in je hebt zitten en waarvan je het bestaan niet eens wist. Dat is zoiets moois, zoiets wonderlijks."

“Ons mama is heel zorgzaam, nu ook voor Junior. Ik moest hem een appel gaan geven. Ik gaf hem gewoon een appel.”

“Ah nee, in stukjes snijden, schillen en dan op een bord aan hem geven. Die is gemaakt voor moederfiguur te zijn, niet alleen voor ons maar ook voor meme Clara en papa.”