Staf Coppens werkt zichzelf in nesten: “Plat op mijn buik, vloekend in het midden van de weg”

Afgelopen weekend trok Staf met zijn gezin naar een dorpje in de bergen om een tochtje te maken met de slee. Die tocht verliep een stuk minder vlot dan hij had verwacht. Al is het ook wel zijn eigen schuld.

Naarmate ze hoger de bergen inrijden met de wagen vraagt Staf zijn vrouw Monique of het niet beter is om te stoppen. Staf wil daar niet van weten.

“Op zo'n ogenblik weet je dat haar voorstel het enige juiste is, maar hé: ik ben niet van plan mijn trots zo snel te verliezen”, vertelt Staf in Het Laatste Nieuws.

"Pas dan krijg ik die rotdingen op mijn banden"

Wanneer ze opnieuw tot stilstand komen besluit Staf om de sneeuwkettingen te gebruiken. “Een uur lang lig ik op mijn buik, knokkels bevroren en heb ik al tig keer de handleiding binnenstebuiten gekeerd.”

“Het wil maar niet lukken. Pas als Monique even meehelpt, krijg ik die rotdingen op de banden.” Maar vijftig meter verder staan ze opnieuw stil, zelfs met sneeuwkettingen. 

“Had ik gewoon 20 kilometer eerder naar mijn vrouw geluisterd, dan zaten we nu al op een slee... Stom ego!”, besluit Staf.