Staf Coppens maakt zich zorgen om zijn kinderen: “Wat doen we hen toch aan?”

Stafs kinderen Nora (11) en Beau (12) moesten er onlangs voor het eerst naar school. Beau keek daar erg naar uit, maar Nora maakte zich zorgen. “Ik hoor haar zachtjes snikken en de eerste waterlanders vallen op haar dikke trui. Ze is bang”, schrijft Staf in zijn column voor Het Laatste Nieuws.

Staf probeert zijn dochtertje moed in te praten, maar gaat een slechte nacht tegemoet. “Wat doen we de kinderen toch aan? Zijn wij niet verantwoordelijk voor al die tranen? Wanneer ik merk dat Nora’s hartje breekt, breekt het mijne net zo hard.”

Wanneer de kinderen het schoolplein opwandelen, schieten Stafs ogen vol. “Wat ben ik trots op die twee. Wat bewonder ik hun kracht en moed om deze stap te nemen.”

“Als we hen ophalen van school, wandelt Nora fluitend buiten: ze heeft vijf nieuwe vriendinnen. Maar Beau is lijkbleek en heeft walletjes onder zijn ogen. Beau’s hoge verwachtingen werden niet ingelost, hij was verloren. Ik weet zelf niet goed wat zeggen. Alleen dat ik hen zo bewonder.”