Monique en Staf maken ‘s morgens vroeg in hun Zweedse huurhuisje de kinderen wakker. Het is één van de spannendste ochtenden van heel dit avontuur: de eerste schooldag. Beau heeft er nog steeds een goed gevoel bij, Nora houdt zich sterk. “Weet je wat zo relax is voor papa”, begint Staf aan de ontbijttafel. “Ik moet geen boterhammen smeren. Want er is een buffet op school!” 

In de auto onderweg naar school probeert Staf de gespannen sfeer wat te breken: “Er waren eens twee kleine Belgjes, halve Hollandertjes. En die verhuisden naar Zweden...” “Wil je alsjeblieft niet meer te veel praten”, snoert Nora haar papa de mond. 

Als de kinderen het schoolgebouw zijn binnen gegaan, lucht Staf z’n hart bij Monique: “Ah man echt waar, ik ga kapot van de stress”. “Ja ik zie het”, lacht Monique. “Jij had meer stress dan de kinderen. Laat het los, let it go.”