Jasmijn Van Hoof verloor haar vader toen ze amper acht jaar oud was. “Er is echt een Jasmijn voor de dood van papa en een Jasmijn na de dood van papa”, legt de actrice uit in Primo.

“Ik denk dat de uitbundige Jasmijn op dat moment introvert is geworden. Ik zag onlangs een filmpje van mijn eerste communie en dan zag ik echt een onbezorgd kind. Heel theatraal ook. Dat acteren zat er al vroeg in.”

"Zoiets helemaal verwerken doe je nooit"
“Maar de dood van papa heeft die onbezorgdheid wel weggenomen. We waren thuis met vier kinderen - ik heb drie oudere broers - tussen acht en vijftien jaar oud op dat moment. We moesten plots volwassen zijn en konden niet meer onbezonnen of onnozel zijn. We moesten verantwoordelijkheid leren nemen.”

“Mama heeft ook ‘n leven voor en na. En ja, zij heeft opnieuw geluk gevonden. In haar kinderen en kleinkinderen, en ook op relationeel vlak heeft opnieuw het geluk gevonden. Maar het geluk om samen te zijn tot het einde van haar leven met de vader van haar kinderen, dat was haar niet gegund. Je leert zoiets een plaats geven, maar dat helemaal verwerken, dat doe je nooit."