In Story praat Marie Verhulst er nog eens over. “We zijn daar allemaal heel droevig om geweest”, klinkt het.

“Maar de mensen konden ook zien dat Marcel al lang ziek was. Als je er rationeel over nadenkt, is het misschien beter zo.”

“Hij heeft nu geen pijn meer. Maar een dier verliezen doet altijd pijn.”

Het was opnieuw wennen. “Zeker in het begin was het vreemd om hem niet bij papa en Ellen te zien. Maar Leo, de andere hond, is er gelukkig nog steeds en die is nog altijd zijn vrolijke zelve.”