“We zijn soms kat en hond”, legt Zita Wauters uit in Story. “We hebben elkaar doodgraag, maar evengoed vloeken we op elkaar, zeker nu we zo vaak samen thuis zijn.”

“Wij kunnen moeilijk mét, maar zeker niet zonder elkaar. Dat hebben we het voorbije jaar nog maar eens beseft.”

“Wij zullen er altijd voor elkaar zijn en zullen elkaar altijd nodig hebben. Nono is mijn klein broertje, dat is een band die ik met niemand anders heb.”

“Verder doet Nono het ook goed op school. Hij doet het beter dan ik. Hij is meer gedisciplineerd dan ik. Ik ben fier op hem.”