Stany Crets ging zaterdag bloemen kopen. Hij zag onderweg allemaal mensen die de coronamaatregelen niet meer volgden.

“Ik keerde terug met een koude huid en tranen in mijn ogen", schrijft hij op zijn Facebookpagina. 

"1000-en mensen die aten, dronken. De regels werden niet gerespecteerd. Geen mondmaskers. Geen afstand. Nul. Nul. Nul. Ik stond daar en versteende. Ik kreeg het letterlijk ijskoud."

"Mijn kinderen beseften wat er aan de hand was. Ik stond op het Theaterplein en mocht al een jaar niet werken. Ik had de regels een jaar lang gerespecteerd. Amper buiten geweest. En ik zag plots een bijzonder groot deel van de maatschappij mij uitlachen."

"Duizenden mensen kon het niet meer schelen"

"1000-en mensen die het niet kon schelen dat er oudere en zwakkere mensen opgesloten zitten en geen bezoek mogen ontvangen. 1000-en mensen die het niet kon schelen dat door hun gedrag de horeca, de evenementensector en de podia nog wat langer dichtblijven.” 

“Ik keek naar het plein en keek in onverschillige ogen. Ontkennende ogen. Zich onaantastbaar wanende ogen. Solidariteit? Nul komma nul."