Shania Gooris is ondertussen twintig jaar. Als puber zat ze niet goed in haar vel. “Ik was vroeger echt absurd onzeker, echt over alles”, onthult Shania bij MNM. “Ik kwam aan op school en ik vermeed oogcontact met iedereen. Ik liep rechtstreeks naar het toilet.”

“Ik wou niet dat mensen mij zagen. Ik dacht altijd dat ze over mij aan het praten waren”, legt ze uit. “Misschien komt dat ook door de wereld waarin ik ben opgegroeid en dat ik altijd beoordeeld ben geweest van buitenaf.”

De schoonheid rondom haar maakte Shania onzeker. “Ik vergeleek me altijd met mama. Niet dat mama mij onzeker maakte, maar ik zag er niet zo uit. Ik vond dat niet per se slecht, maar soms kwam ik op school aan, zag ik al die supermooie meisjes en dacht ik: ‘Waarom zie ik er niet zo uit?’.”