Goedele Liekens over ziekte: “Ik zal dat nooit meer kunnen”

En dan is er ook nog haar hond Maurice. “Zorgen voor dieren is geen opdracht voor mij”, vertelt Goedele in Nina. 

“Met een kap over mijn hoofd en rubberen laarzen aan, ben ik een boerin in het diepst van mijn gedachten.” 

“Merel en Céleste helpen ook. Ons gezin is een stuk hechter geworden het laatste jaar. Er is een grote samenhorigheid tussen de twee zussen.”

“Ja, er is iets wezenlijks veranderd: ik zal nooit nog die naïeve onbezorgdheid kennen. Maar in de rotste periode van mijn leven voel ik me heel warm omringd, door mijn dochters én diertjes.”