Goedele Liekens maakt zich wel zorgen over wat er na de behandeling zal komen. Het besef dringt langzaamaan binnen dat ze niet zomaar weer in de ‘normale’ wereld zal kunnen springen.

“Ik verwacht dat ik, eens ‘genezen’, ook meteen alles weer doe, maar dat lukt niet. En de gedachte daaraan, aan wat ik eigenlijk allemaal zal ‘moeten’ en ik dat niet kan, maakt me verdrietig en angstig”, schrijft Goedele in haar column voor Het Laatste Nieuws.

Het laat Goedele ook achter met een schuldgevoel. “Mijn collega's krijgen door mijn ziekte extra hooi op hun vork. Ze doen dat zonder morren en met veel lieve berichtjes erbovenop, maar toch. Loslaten, het is nooit mijn beste eigenschap geweest”, aldus Goedele.