Tot het tweede leerjaar liep Bart Peeters school bij de nonnen in Duffel. Aan die periode heeft Bart niet de beste herinneringen. “Het was een soort concentratiekamp”, zegt hij in HUMO.

De leerlingen werden gewaarschuwd dat er niet gepraat mocht worden in de klas, anders zou de haagschaar bovengehaald moeten worden. “Er zat toen al een anarchist in mij, want uit protest heb ik mijn mond allesbehalve gehouden.”

Alleen had de jonge Bart niet door dat de haagschaar er niet echt aan te pas zou komen. “Ik was dus enigszins ontgoocheld in mijn relatief lichte straf: ik werd in de kast opgesloten, waar ik zeep moest eten”, aldus Bart.