Annelien en Olivier hebben samen twee kinderen. Ze kozen voor co-ouderschap.

“Maar het went nooit”, is Annelien duidelijk in Nina. “Het allermoeilijkste aan scheiden is dat je je kinderen moet missen.”

“De eerste jaren is dat verschrikkelijk. Dan kom je thuis na de wissel en loop je de muren op. Die leegte komt op je af.”

“Als de kinderen bij me zijn, heb ik geen tijd om te denken. Als ik alleen ben, lijkt mijn hoofd een molen die nooit stopt met draaien.”

“Nog elke week, als ik ze moet afgeven, ben ik verdrietig op het eerste moment. De eerste twee dagen geniet ik wel even van de rust: ik hoef niet op tijd te koken of brooddozen te maken.”

“Toen ik uit elkaar ging heb ik veel gepraat met vriendinnen die hetzelfde meegemaakt hebben. ‘De eerste jaren zijn moeilijk, maar daarna ga je daar je weg in vinden’, zeiden ze.”