“Eén van de allerleukste voordelen van ‘vakantie in eigen land’ is dat je de grens niet over moet. Niet de taalgrens, maar de internationale grenzen”, klinkt het benauwd bij Geert Hoste in Dag Allemaal. “Dat is een ander paar zomermouwen.”

“Zo stond ik in 1988 doodsangsten uit op de luchthaven van New York. Bij controle van mijn paspoort vond de vreemdelingenpolitie dat er iets niet klopte. Ik vloog achter slot en grendel in een klein kamertje. Urenlang.”

Geert woonde toen in New York, maar moest naar Brussel voor een optreden. “De dag erna keerde ik al terug naar New York. Na de landing schoof ik braaf aan voor het hokje van de migratiedienst voor een stempel in mijn pas. En toen begon de miserie.”

“De ambtenaar dacht dat ik heen en weer was gevlogen om mijn visum te verlengen en dat ik illegaal werkte in Amerika.” Acht uur lieten de agenten hem wachten. “Ik zag het leven aan mij voorbijtrekken. Tot de deur openzwaaide en ik mijn pas terugkreeg. Met verse stempel! Klaar.”