“Wanneer er onrecht is, staan we allen op straat te roepen en eisen we rechtvaardigheid. We eisen verandering & gelijkheid, dat waar ons land voor staat. Iets waar ik trots op ben omdat we zulke zaken niet mogen laten gebeuren.”

“Wanneer de culturele sector wéér maar eens klappen krijgt en we weer moeten sluiten, ondanks het feit dat we creatief omspringen met de maatregelen ZONDER ze te omzeilen, zwijgen we en sterven wij, de artiesten, liever nog een stille dood?” 

“Ik zie onrecht als ik merk hoe een cinema, een bowling, een pretpark, een café en restaurant mag open blijven. Geen probleem mee wanneer ook zij de maatregelen in acht nemen. Ik ben de eerste om blij te zijn voor ander sectoren. Maar waar haalt u het dat wij die maatregelen niet naleven?”

“Ik zie een staat en politiekers die leven van winstbejag als ik zie hoe we het vliegverkeer aanmoedigen en al de jeugdkampen wel mogen blijven doorgaan zodat de economie kan blijven draaien. Laat ons daar bubbels van 50 maken want daar zit geen gevaar, samen boarden en het liefst lekker dicht bij elkaar. U bent in de lucht dus zet het masker maar weer af. wenst U een drankje? Veilige vlucht gewenst.”

“Ik neem COVID-19 zéér ernstig, zet dagelijks zonder morren dat mondmasker op en leef volgens de maatregels die ons opgelegd worden. Maar kan één politieker me NU uitleggen wat WIJ, de culturele sector, dan fout doen? Waar is J. Jambon die het voor onze sector moet opnemen? Juist ja. Kan mevrouw Berx me uitleggen waarom zij een verbod gaf op onze wandelvoorstelling, die de mensen beleven in hun eigen bubbel, mét mondmasker, in openlucht én waar zelfs de acteurs geen enkel contact hebben met elkaar.”

“Kan diezelfde gouverneur me uitleggen waarom de mens nood heeft aan een gebed en niet aan ontspanning? Wij verkochten op twee weken 1300 tickets. Ik wéét dus dat de mens nood heeft aan ontspanning, dat een kind zich weer even kind wil voelen.
Ik eis ook hier rechtvaardigheid”.”

“Welke politieker zal slaap laten bij het besef dat ze ons kopje onder duwen, dat er zovelen de boeken moeten sluiten en dat er zovelen onder ons werkloos zijn. U kijkt liever weg. Ik wens U recht in de ogen te kijken.”

 

 

 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wanneer er onrecht is, staan we allen op straat te roepen en eisen we rechtvaardigheid. We eisen verandering & gelijkheid, dat waar ons land voor staat. Iets waar ik trots op ben omdat we zulke zaken niet mogen laten gebeuren. Wanneer de culturele sector wéér maar eens klappen krijgt en we weer moeten sluiten, ondanks het feit dat we creatief omspringen met de maatregelen ZONDER ze te omzeilen, zwijgen we en sterven wij, de artiesten, liever nog een stille dood? Ik zie onrecht als ik merk hoe een cinema, een bowling, een pretpark, een café en restaurant mag open blijven. Geen probleem mee wanneer ook zij de maatregelen in acht nemen. Ik ben de eerste om blij te zijn voor ander sectoren. Maar waar haalt u het dat wij die maatregelen niet naleven? Ik zie een staat en politiekers die leven van winstbejag als ik zie hoe we het vliegverkeer aanmoedigen en al de jeugdkampen wel mogen blijven doorgaan zodat de economie kan blijven draaien. Laat ons daar bubbels van 50 maken want daar zit geen gevaar, samen boarden en het liefst lekker dicht bij elkaar. U bent in de lucht dus zet het masker maar weer af. wenst U een drankje? Veilige vlucht gewenst. Ik neem covid19 zéér ernstig, zet dagelijks zonder morren dat mondmasker op en leef volgens de maatregels die ons opgelegd worden. Maar kan één politieker me NU uitleggen wat WIJ, de culturele sector, dan fout doen? Waar is J. Jambon die het voor onze sector moet opnemen? Juist ja. Kan mevrouw Berx me uitleggen waarom zij een verbod gaf op onze wandelvoorstelling, die de mensen beleven in hun eigen bubbel, mét mondmasker, in openlucht én waar zelfs de acteurs geen enkel contact hebben met elkaar. Kan diezelfde gouverneur me uitleggen waarom de mens nood heeft aan een gebed en niet aan ontspanning? Wij verkochten op twee weken 1300 tickets. Ik wéét dus dat de mens nood heeft aan ontspanning, dat een kind zich weer even kind wil voelen. Ik eis ook hier rechtvaardigheid. Welke politieker zal slaap laten bij het besef dat ze ons kopje onder duwen, dat er zovelen de boeken moeten sluiten en dat er zovelen onder ons werkloos zijn. U kijkt liever weg. Ik wens U recht in de ogen te kijken.

Een bericht gedeeld door daphnepaelinck (@daphnepaelinck) op 31 Jul 2020 om 12:39 (PDT)