“Als Bart zijn mama ziet, ben ik er meestal bij”, vertelt Luc Appermont. “En dan komt hij meestal ook nog langs omdat ík hem naar daar stuur. Dan zeg ik: ‘Allez, ga nu eens naar uw ma.’ Bart voelt die noodzaak niet omdat Madeleine veel te zelfstandig is.”

“Bij mijn moeder was dat anders. In haar laatste jaren had zij hulp nodig, en ik moest haar minstens één keer per week bezoeken en elke dag bellen. Maar Bart gaat ervan uit dat zijn moeder alles kan en niet oud wordt.”

“Maar soms zijn we echt wel ongerust om haar”, zegt Luc. “Want de helft van de tijd is ze op zwier met vriendinnen en dan kunnen we haar niet bereiken omdat ze haar gsm vergeten is of die niet hoort. Ik heb al tegen Bart gezegd dat we daar een oplossing voor moeten vinden. Dat er iemand kan komen kijken als we haar niet kunnen bereiken, bijvoorbeeld.”