Prins Harry (35) was twaalf jaar toen zijn moeder Diana verongelukte. Het verlies van zijn moeder had een enorme impact op Harry. De prins kampte met angstaanvallen en was depressief.

Pas op zijn 28ste ging prins Harry hulp zoeken bij een psycholoog. Hij deed dat op aanraden van zijn oudere broer prins William. Die hulp had niet langer moeten uitblijven, want: “In die tijd was ik op verschillende momenten bijna compleet ingestort. Momenten waarop het verdriet van alle kanten op me afkwam”, zegt Harry.

Verdriet
De prins nam geen tijd om de dood van zijn moeder te verwerken. “Ik stak liever mijn kop in het zand. Vanuit emotioneel perspectief dacht ik: laat je emoties nooit ergens deel van uitmaken. Ik was een jongen die rondliep en zei: het leven is geweldig. Maar toen had ik een paar gesprekken en plots kwam al dat verdriet dat ik nooit had verwerkt naar boven.”

“Ik weet nu dat er heel veel te winnen valt door te praten over je problemen. Als je ze voor je houdt, maak je het altijd erger. Het zal pijn doen, maar je moet erover praten. Het is geen teken van zwakte. Het is pas zwak als je net als ieder ander problemen hebt met je psychische gezondheid, maar het niet herkent en er niets aan doet. Ik heb er spijt van dat ik er niet eerder over hebt gesproken.”