Merijn Casteleyn stopt als wielerjournalist bij VTM en gaat vanaf 1 september terug lesgeven. Hij wil meer tijd kunnen doorbrengen met zijn gezin. "Toen ik vorig jaar na vier weken Giro mijn oprit opreed, kwamen mijn twee kinderen het huis uit gestormd, en allebei waren ze aan het wenen van blijdschap. Mijn zoon Matis is er negen, mijn dochter Dieuwertje zes. 'En binnen een maand vertrek ik naar de Tour', dacht ik. Toen is er iets geknakt. Ik wilde weer meer tijd om papa en echtgenoot te zijn”, vertelt Merijn in Het Laatste Nieuws.

“Het knaagde al een tijdje. Zat ik in één of ander hotel te ontbijten en kwam er een gezinnetje van vier naast me zitten, dan kreeg ik een dubbel gevoel: ik keek uit naar de koers, maar ik wilde ook bij mijn vrouw en kinderen zijn. En kreeg ik een berichtje van de kinderen, of belde ik met ze, dan voelde ik elke keer dat ze me misten, ook al hebben ze dat nooit expliciet gezegd. Mijn vrouw ook niet. Die heeft me altijd volop gesteund, niet één keer geklaagd over mijn werk. Toen ik definitief beslist had, heeft ze me zelfs verschillende keren gevraagd of ik wel héél zeker was.”

Maar dat was Merijn dus, en sinds de lockdown nog zekerder. “Nu weet ik nog beter wat ik al die tijd heb gemist”, zegt hij. Merijn heeft de koers tijdens de lockdown minder gemist dan verwacht. “De geweldige sfeer aan de start en aankomst miste ik wel, maar het gevoel eindelijk volop van mijn kinderen te kunnen genieten overheerste."

“Mijn zoontje heeft een paar dagen geleden per toeval een telefoongesprek gehoord dat ik had met VTM. Hij wist nog van niks. Toen ik neerlegde, vroeg hij: 'Ga jij stoppen, papa?'. Ik zei 'ja' en hij begon te wenen van blijdschap. De laatste gram twijfel was meteen gesmolten als sneeuw voor de zon."