Rocco Granata en Rosie waren twee handen op één buik, onafscheidelijk. Carl Huybrechts kent beiden erg goed.” Al verwijt Rocco zich nu ten onrechte dat hij Roos niet wat vaker heeft vastgepakt, gekust of gekoesterd heeft. Maar dan zegt zijn dochter troostend: 'Gelukkig maar papa, anders was mama misschien gaan lopen.”

Huybrechts weet dat Rosie de vrouw was die bij Rocco paste. “Ze liet hem inderdaad vrij. En omgekeerd. Ze voelden elkaar perfect aan. Dat is de reden waarom hun huwelijk zo rimpelloos verlopen is. Voor zover zo'n lang huwelijk rimpelloos kan zijn natuurlijk."