In februari wekten Dorien Reynaert en haar man Robin hun laatste opdracht af. Sindsdien zagen ze omwille van de coronacrisis alle evenementen zoals huwelijksfeesten of bedrijfs-events geannuleerd of verplaatst worden.

“Normaal gezien stond er ons een prachtige, drukke zomer te wachten”, vertelt Dorien in Story. “Maar nu blijft onze agenda volledig leeg tot eind augustus. We zullen dan vier maanden bijna zonder inkomsten zitten.”

Dorien hekelt het beleid van de overheid. “Onze sector wordt echt wel stiefmoederlijk behandeld. Terwijl zowat alle andere sectoren heropgestart zijn of tenminste een startdatum in het vooruitzicht kregen, blijven wij als laatsten over, zonder hoop op beterschap.”

“Ik begrijp wel dat de volksgezondheid primeert, maar we voelen ons benadeeld wanneer we zien dat de grenzen weer open gaan en hier in eigen land nog nauwelijks iets mogelijk is. Natuurlijk moeten er niet terug massa-evenementen komen met tienduizenden mensen deze zomer. Maar ons wordt geen enkel vooruitzicht geboden om te werken op kleinschaliger initiatieven.”