“Ik ben onlangs je graf komen bezoeken met Bobbi-Loua. Dat was een belangrijk moment voor mij en Frederik, er zijn foto’s en filmpjes van. Ik probeer alles vast te leggen, zelfs op je begrafenis maakt ik een foto van je kist”, schrijft Natalia in haar brief aan haar vader.

“Je zou nu negentig zijn. Je zou voor Bobbi-Loua den bompa zijn, zoals voor de kindjes van mijn zussen en broer. Je was lief en speels, iedereen was zot van jou en had respect voor je. Je was tot het einde een magneet voor alle kinderen.”

“Jouw kleindochter draagt officieel jouw naam: Bobby-Loua Willy Binst. Ik wou dat niet opdringen, maar Frederik belde me op bij de aangifte: ‘Er zijn nog vakjes vrij, wat denk je?’ Ik was daar enorm door geëmotioneerd.”

“Er zijn zoveel momenten waarop ik denk: jammer dat je hier niet bent. Maar ik zal mijn dochter uitgebreid over jou vertellen. Natuurlijk zag ik haar zoveel liever in je arm liggen. Maar het is nu niet zo. Daarin ben ik extreem realistisch. Nog zoiets dat ik van jou geleerd heb, hè. Bedankt om mijn papa te zijn.”