De achterstand van het Belgische gerecht is een eerste belangrijke verklaring waarom deze zaak vandaag nog steeds niet werd afgehandeld. Maar oud-rechter Jan Nolf wijst in het weekblad zeker niet alleen onze trage justitie met de vinger.

“Bart De Pauw heeft het in zekere zin zelf gezocht”, meent hij. “Eigenlijk was deze zaak geknipt voor herstelbemiddeling, een regeling in der minne. De Pauw heeft dat echter onmogelijk gemaakt door zijn gebrek aan schuldinzicht. Als je voor de volledige vrijspraak gaat, zoals hij doet, dan is een proces op den duur nog de enige mogelijkheid.”

Een snelle afhandeling van de zaak-De Pauw werd volgens De Nolf ook bemoeilijkt omdat het om een mediaproces gaat. “Dat zagen we in het verleden wel vaker”, zegt hij. “Zodra de pers boven op een zaak zit, begint het gerecht er met volle moed aan. Maar vervolgens gaat men op de rem staan. Ik vermoed dat magistraten dat doen om mediagenieke zaken te laten bekoelen. In het heetst van de strijd vraagt de publieke opinie om bloed. Na een paar jaar is die woede getemperd, en kan je rationele beslissingen nemen.”