“Bij ons kabbelt het niet, da’s wel het minste wat je kan zeggen”, zegt Christophe. “Ofwel lachen we ons een bult, ofwel knettert het. Maar da’s maar normaal, toch?” De aanleiding van hun discussie was nochtans vrij banaal. “Een miscommunicatie over het avondeten. En een verschil in aanpak tussen ons beiden. Als Nick vrienden uitnodigt, dan is dat tot in de puntjes geregeld. Ik ben meer van het improviserende type. Dat botst met zijn drang naar structuur op zulke momenten. Achteraf gezien was het misschien gewoon niet het allerbeste moment om m’n vrienden uit te nodigen.”

Nick en Christophe laten de frustraties alleszins niet sluimeren. “Alles moet uitgepraat worden. We zijn bijvoorbeeld ook niet kwaad gaan slapen. Dat moest van onze lever. En voor alle duidelijkheid, dit is geen fundamenteel breekpunt. Noch Nick, noch ikzelf hebben het idee dat we hierdoor geen koppel kunnen blijven.”

Bij Nick is er nog altijd geen sprake van verliefde gevoelens. “Ik ben er natuurlijk wel mee bezig, dat mijn gevoelens zich veel sneller ontwikkelen dan die van Nick. Maar wat kan ik eraan doen? Ik weet het niet goed. Moet ik nog meer gas geven, of moet ik afremmen?", aldus Christophe. "Ik zoel wel meer toenadering, en ik probeer zo’n beetje zijn grenzen te verleggen. En zo – met respect – toch eens binnen te dringen in wat hij z’n private bubble noemt. Het probleem is dat Nick heel hard nadenkt over van alles en nog wat. Misschien moet hij dat eens loslaten?”