“Ik schrok daar wel van. Maar ’t deed deugd om onze opgekropte gevoelens op tafel te smijten”, zegt Sonny daarover in Dag Allemaal. “Ergens kon ik wel begrip opbrengen voor Laura’s situatie, hoor. Zelf ben ik ook gehecht aan vrienden en familie. Maar als ik op reis ben, wil ik vooral genieten van het moment. Voor haar was dat moeilijker. Ze was nooit eerder lang weggeweest zonder familie of vrienden. Neem daar het ‘Blind Getrouwd’-concept bij, de camera’s, de druk... Dat heeft haar doen dichtslaan.”

En dan was er nog Laura’s ochtendhumeur, iets waar Sonny het niet gemakkelijk mee heeft. “Ach, ’t kan er nog mee door, hoor”, lacht hij. “Alleen besefte ik inderdaad pas na een tijdje dat ik haar de eerste momenten van de dag best met rust kan laten. Ik sta anders in ’t leven, ik kan niet wachten om aan de dag te beginnen.”

Hun huwelijksreis was niet helemaal wat Sonny ervan gehoopt had. “Het was moeilijk, ja. Laura worstelde erg met zichzelf. Terwijl ik van nature iemand ben die me ergens enthousiast op stort. Dat zorgde voor een groot verschil in snelheid. En ja, dat is lichtjes frustrerend. Maar goed, toen Laura me duidelijk het signaal gaf dat ze ruimte nodig heeft, heb ik mij daar snel bij neergelegd om het tij nog te doen keren.”