“Je eerste hond… Die is wellicht nog specialer dan alle andere die erop volgen”, zegt Koen Wauters daarover. “Netse was een fantastische hond. Mijn buddy. Een stoer, sterk dier dat heel erg op zijn baasje was gericht.”

Netse was Koens houvast in volle Clousea-mania. “Het maakte voor hem niets uit wanneer ik thuiskwam. Ook al was dat een gat in de nacht, hij was altijd enthousiast. Zolang er maar gewandeld werd. Uren ben ik met hem in het pikkedonker op stap geweest.”

In 2002 moest Koen z’n trouwe vriend jammer genoeg laten inslapen. Netse had botkanker en zag te veel af. “Hij liet echt een hele grote leegte achter”, zegt Koen. “Mensen die geen dierenliefde kennen, snappen dat niet.” Na het overlijden van Netse probeerde Koen een liedjestekst voor hem te schrijven, maar dat was emotioneel nog te zwaar. “Het heeft uiteindelijk een jaar geduurd vooraleer ik ‘Ik denk aan jou’ kon schrijven. Wat dan voor mij toch een soort bewijs was dat ik het verlies van Netse een plaatsje had gegeven.”

Koen is zijn dierbare vriend nog altijd niet vergeten. “De urne van Netse staat thuis op de vensterbank”, zei Koen een tijdje geleden. “Maar ook zonder zo’n aandenken blijft de herinnering. Ik denk nog vaak aan hem.”