Tien jaar geleden moest Liliane Saint-Pierre afscheid nemen van haar man. “Daar ben ik nog altijd, elke dag, verdrietig om. Marc was veel te jong en hoewel hij ziek was, kwam zijn dood heel onverwacht”, zegt Liliane in Primo.

Sindsdien is het voor Liliane onmogelijk om nog volstrekt gelukkig te zijn. “Ik ben al lang niet meer gelukkig. Thuis voel ik heel erg de eenzaamheid. Die is altijd aanwezig. Zelfs als er mensen bij mij zijn. Marc was alles voor mij!”

“Als ik op het podium sta ben ik gelukkig, maar eens weer thuis, val ik in een diepe put. Altijd. Ik moet de dingen kunnen delen met iemand. En sinds Marc er niet meer is, kan ik dat niet meer. Dat is het moeilijkst.”

“Alleen in dat bed kruipen, ik vind het verschrikkelijk", aldus Liliane. "Ik ben geen huilerig type, maar op dat moment rollen de tranen vaak over mijn wangen. En dan ben ik kwaad op mezelf hé. Maar ik kan het gewoon niet tegenhouden. En misschien is het ook wel goed dat ik dat kan. Alles opkroppen is niet goed. Ik besef dat het een groot geluk is dat ik ooit iemand als Marc heb leren kennen. Niet iedereen heeft de chance om zijn grote liefde tegen het lijf te lopen.”