Merel werd op haar twaalfde op internaat gestuurd. Daar had ze het in het begin wel moeilijk mee. “Al op de eerste avond kwam een jongen naar mij: of ik ervoor kon zorgen dat mama een exemplaar van haar ‘Penisboek’ voor hem wilde signeren?”, doet Merel haar verhaal in Humo.

“Na de kerstvakantie had ik wel mijn draai gevonden op het internaat’, zegt ze. “Ik heb daar zo innig samengeleefd met een aantal vriendinnen, dat het bijna zussen zijn geworden.”

Maar het strenge schoolregime was niets voor Merel. “Het eten was er niet lekker, en op een nacht zijn we even ontsnapt om in het centrum van Aalst een durum te gaan eten”, vertelt ze. “Maar de politie had ons gezien en waarschuwde de directie. Die was razend en we hebben er veel straf voor gekregen.”