“Ik heb al een enorme weg afgelegd”, vindt Jasmijn. “Als tiener trachtte ik ‘iemand’ te zijn. Iemand cool en volwassen. Nu aanvaard ik dat ik misschien nooit cool zal zijn. Volwassen wél, dat ben ik altijd al geweest voor m’n leeftijd. Misschien zelfs wat te veel...” Daardoor hoorde Jasmijn er als tiener nooit echt helemaal bij. Bijvoorbeeld: haar vriendinnen gingen graag uit, zij niet. Nog altijd niet trouwens.

“Er hing een soort van magie rond alcohol en uitgaan, maar ik ervaarde dat zo niet”, vertelt Jasmijn. “Ik ben een bomma, dacht ik op mijn zestiende. Ik dacht dat ik niet normaal was. Ik lag daar echt van wakker.” Niet zo lang geleden is Jasmijn met drie vriendinnen naar Turkije op vakantie geweest. “Drie heel extraverte meisjes”, zegt ze, “en ze proberen me dan mee te sleuren. Ambiance! Ik vind dat fijn, ik voel me enorm goed bij hen. Maar het blijft moeilijk.”