Sven De Leijer heeft het nog altijd heel moeilijk met het afscheid: “Het is enorm rot want ik zag hem echt graag”

Sven De Leijer verloor zijn vader toen hij 23 jaar was. “Ik had sowieso een goede band met mijn beide ouders, maar mijn vader en ik leken qua karakter heel hard op elkaar’, vertelt Sven in Dag Allemaal. “Het gezonde boerenverstand heb ik zeker van hem geërfd. “Mijn vader is ziek geworden toen mijn ouders op huwelijksreis waren. Vanaf toen had hij van de mutualiteit kunnen leven, maar hij wou dat absoluut niet.”

“Mijn vader was een vechter. Hij had elke dag pijn en last, maar hij runde wel een zaak met vijftig man personeel (Svens ouders hadden een supermarkt, nvdr). Hij had daar alles voor over, zijn zaak was zijn grote geluk. Net als voor mij mijn werk een groot deel van mijn geluk bepaalt, omdat het zo dicht bij mezelf ligt. Soms komen er na een theatershow mensen naar mij toe die mijn vader nog gekend hebben, en ik vind het heel fijn om over hem te praten.” 

“Het is altijd rot om iemand te verliezen die je graag ziet, zeker omdat hij nog zo jong was. Mijn vader en ik waren twee handen op één buik. Ik denk nog heel veel aan hem, en af en toe heb ik nog het geluk om over hem te dromen. Aan de ene kant is dat een geweldige slag in mijn gezicht als ik ’s morgens wakker word, maar het maakt mij ook wel blij. Dan denk ik: ‘Ah, we zijn nog eens samen op stap geweest."