De eerste maanden waren zeer zwaar voor Dina. Thor is een echte huilbaby. “Ja, Thors gehuil ging door merg en been, mijn moederhart kon daar niet tegen. Ik was een wrak en weende mee van ellende. Ik was moe, wist niet wat er scheelde, kon niet meer... Ik wilde gewoon dat Thor sliep en gelukkig was.” 

“Ik weet nog altijd niet hoe ik die drie eerste maanden ben doorgekomen. Gewoon op automatische piloot, denk ik. Maar nu gaat het dus beter. Na drie maanden is het beginnen keren, nadat ik van alles had geprobeerd. Ik drink nu bijvoorbeeld geen koemelk meer, omdat we vermoeden dat Thor dat niet goed verdraagt."

“Hij is nu zes maanden, lacht veel en is echt content. Precies een ander kindje. Als ik zie hoe blij en gelukkig hij is, doet dat die heftige periode onmiddellijk vergeten. En ondertussen was er ook nog Isak, die nu bijna 3 is.” 

“Het was pittig, want Isak was nog niet zindelijk toen zijn broertje geboren werd. Ik liep een keer met een huilende baby rond in de winkel, toen m'n oudste zoon opeens zei: `Kaka in broek gedaan.' Toen dacht ik echt: `Nee, niet nu, ik ga beginnen wenen!' Het leek wel alsof ik de hele tijd brandjes aan het blussen was. Ik had voortdurend het gevoel dat ik niks onder controle had.”