Gisteren werd er afscheid genomen van Ivo. De aula van de begrafenisondernemer was te klein. Ivo was nog maar een goed jaar getrouwd met Karin. "Ivo had gezworen nooit te zullen trouwen, maar hij keek terug naar zijn trouwdag als de mooiste en gelukkigste dag van zijn leven. Ze konden niet zonder elkaar. De hele dag door gingen er sms'jes over en weer. Elke dag een telefoontje om te horen of alles oké was, waar hij vertoefde en wat hij die avond wilde eten”, luidt het in Het Laatste Nieuws.

“Broer, je zei altijd dat je graag onderweg was. Maar de weg die je nu naar boven neemt, had er tussenuit moeten blijven”, schrijft Ivo’s zus Monique. “Ik heb het deze week al duizenden keren gezegd: waarom jij? Je was altijd zo voorzichtig op de baan en nu dit. Wie moet ik nu bellen als ik hulp nodig heb, als er iets kapot is? De avond voor je heengaan zaten we nog thuis. We hebben toen goed gegeten en gelachen. We gaan je keihard missen."