De N-VA onderzoekt verschillende scenario's voor het Europese lijsttrekkerschap van de ­partij bij de verkiezingen van volgend jaar. Eén van de mogelijkheden is om Theo Francken op die lijst te plaatsen. Dat is geen toeval want Francken is uitgegroeid tot één van de populairste politici van het land. Hij wordt geroemd voor zijn streng asielbeleid.

Op die lijst kunnen enkel Vlamingen stemmen. Het is meteen de voornaamste beweegreden om Francken op die lijst te plaatsen.De andere kieskringen volgen de ­provinciegrenzen. 

Al heeft men bij de N-VA ook bedenkingen bij dat plan. Zo dreigt Europa als onderwerp in de kiesstrijd verloren te gaan tussen debatten over federale en Vlaamse thema's. Wellicht ­belangrijker is dat na ­Francken in Vlaams-Brabant bij N-VA een leegte gaapt, zeker op het federale niveau.

Het is al jaren een pijnpunt bij N-VA. De partij heeft een groot gebrek aan boegbeelden. Je hebt Bart De Wever, Jan Jambon, Theo Francken en ook nog Ben Weyts. Daarna is het zoeken naar waardige namen om bij aan dit lijstje toe te voegen.

De keuze om Francken naar voren te schuiven voor het Europese lijsttrekkerschap van de ­partij bij de verkiezingen van volgend jaar is een verdedigbare keuze. Al moet men bij de N-VA ook opletten dat men Francken niet vroegtijdig gaat ‘opbranden’. Voorzitter Bart De Wever ziet in hem immers ook zijn opvolger om de volgende partijvoorzitter te worden.