"Ik was me ervan bewust dat mijn partner ernstig ziek was. Hij was kort na de training overleden aan een harstilstand", vertelt Julie. "Dat is heel onwezenlijk, want alles in je wereld staat plots stil. Je moet voor jezelf een beetje uitmaken hoe je het verlies verwerkt. Humor, ermee kunnen lachen en omgaan, is niet slecht. De dag zelf maak je al mopjes, maar dat maakt je sterk.”

“Ik was ’s ochtends gaan werken op die fatale dag en Koen ging naar de kapper. Hij had gezegd dat hij zijn haren zo met lijntjes uitgesneden had gedaan. Ik vond dat afschuwelijk. Hij was diezelfde dag dan overleden en ik wilde hem niet meer zien. Ik had dan aan mama gevraagd of zij wilde gaan kijken of zijn haar wel goed lag."