Na haar opname in het ziekenhuis vertrok Liese Luwel meteen naar Italië met vriendinnen. "Misschien was het niet de beste beslissing om te gaan, maar toch deed het me deugd om bij mijn vriendinnen te zijn. De diagnose is daar enorm hard binnen gekomen net zoals sommige andere symptomen", vertelt Liese.

In Italië kreeg ze te maken met slapende en tintelende vingers en benen. Ook had ze minder kracht. "Gelukkig is dat na een dikke week verminderd. Ik heb dan na mijn trip direct naar de neuroloog gebeld en ze hebben me toen snel geholpen met een MRI-scan te nemen van mijn ruggenmerg en opnieuw van mijn hersenen."

Stress en vermoeidheid

"Gelukkig waren er geen ontstekingen te zien op mijn ruggenmerg en nieuwe ontstekingen op de hersenen en aanzien ze de neuritis optica en symptomen aan handen en benen als één MS-opstoot. Waarschijnlijk had de medrol die ik in het ziekenhuis gekregen had voor mijn oog, deze symptomen wat onderdrukt."

Bij stress of vermoeidheid ondervindt Liese wel tintelingen of een slapende hand. En ook haar oog blijft een zwakke plek. "Maandag start ik met mijn medicatie. Twee pilletjes per dag. Ik vind het best wat akelig, want dat maakt alles zo écht of zo?"

Liese weet natuurlijk dat de medicatie haar alleen maar zal helpen. "Dus dat stelt me weer gerust. Gedurende drie maanden kan ik hier wel wat bijwerkingen van krijgen, maar hey dat doorstaan we ook weer, hé", klinkt het moedig. "Bedankt voor al de steun. Het doet echt deugd", aldus Liese Luwel.