“Ik denk uiteraard nog alle dagen aan hem. Zijn assen staan bij ons in de bar, zijn favoriet plekje”, zegt Gert Verhulst in Story. 

“Ik zie hem dus elke dag staan tussen de whisky en gin. Maar ik kan zijn overlijden wel aanvaarden en plaatsen.” 

“Ons vader was 90. Zijn leven was af, hij was op. De laatste jaren zagen we zijn gezondheid achteruitgaan, dan ben je daar iets beter op voorbereid. Al doet dat geen afbreuk aan het verdriet en het gemis.”