Kürt Rogiers vond dat hij tijdens de lockdown streng moest zijn voor zijn ouders, die beide risicopatiënt zijn. “Ik heb hen gezegd dat ze dit heel serieus moesten nemen en binnenblijven. Als ik ze dan toch zonder mondmasker of te dicht bij te buren zag, wees ik hen daar ook op”, vertelt hij aan Dag Allemaal.

Achteraf moest Kürt van een vriend horen dat het voor zijn vader aanvoelde alsof hij hem als een kind behandelde. “Alsof ik een tiran was die zijn ouders in hun eigen appartement wilde opsluiten.”

Dat kwam hard binnen bij Kürt. “Het idee dat mijn ouders zelf niet durfden zeggen dat ik moest dimmen, daarvan heb ik wakker geleden. Ik ben gewoon een bezorgde zoon. Ondertussen heb ik met mijn vader gepraat en hebben we nu begrip voor elkaars standpunt.”