Junior Planckaert zag dat ze het moeilijk hadden: “Hebben hun miserie altijd proberen verbergen”

“Mijn ouders hadden toen veel ruzie, omdat ze constant gestresseerd waren. Toen hij failliet ging, zeiden wij kinderen tegen elkaar: ‘Misschien zal de stress nu verdwijnen.’ Je merkt dat je ouders ongelukkig zijn en dat je vader het niet meer ziet zitten: dat is uiteraard niet leuk”, zegt hij.

“We zijn nooit iets tekortgekomen en ze hebben hun miserie altijd goed proberen te verbergen, maar de curator kwam wel onze inboedel inventariseren, en mensen stuurden ons enveloppen met briefjes van 5 euro, zodat we eten konden kopen”, herinnert Junior zich.

Vooral Francesco heeft die periode bewust meegemaakt. “Hij heeft zelfs zijn studie niet kunnen afmaken. Maar goed, het belangrijkste is dat je zoiets te boven kunt komen”, aldus Junior. “Soms moet je een dieptepunt bereiken om te weten wat echt belangrijk is in het leven.”